W medycynie chińskiej i qigongu mówi się, że krążenie krwi jest oparte na krążeniu qi (energii witalnej). Tak więc ruch qi prowadzi krążenie krwi, a stagnacja qi doprowadza do stagnacji krwi. Stąd mówi się, że „qi jest marszałkiem dla krwi”.
Ruchy qi są oparte o oddychanie. Podczas oddychania każdy cykl wdechu i wydechu popycha krążenie qi w ciele. Nawet podczas snu nie możemy przestać oddychać nawet na minutę. Stąd oddychanie jest ważną drogą w praktyce qigong. Mówiąc w wąskim znaczeniu tylko praktyka oddychania jest prawdziwą praktyką qi.
Z powyższego powodu starożytni Chińczycy nazywali praktykę oddychania „Tiaoxi” również terminem „Tu na” co oznacza wdech i wydech, aby poruszyć qi. Z kolei termin Tiaoxi oznacza – Tiao to regulacja, ćwiczenie a Xi to oddech, czyli Tiaoxi to regulacja oddechu.
Z tego powodu, po praktyce skupionej głównie na ruchach w początkach treningu qigong gdy osiągniemy pewien poziom powinniśmy dodać praktykę oddychania, po pewnym przygotowaniu. Specyficzne metody praktyki oddychania przynoszą duże efekt jeśli są wykonywane w odpowiedniej ilości.
Pierwszym krokiem jest naturalne oddychanie podczas wykonywania ruchów qigong.
Z uwagi na to, że oddychanie napędza ruch qi, a qi napędza ruch krwi, normalne oddychanie jest siłą napędową i gwarancją normalnego działania qi i krwi w organizmie. Stąd ważny jest trening oddychania jak dostosowanie rytmu oddechu, zwiększenie głębokości oddychania czy poszerzenie funkcji oddychania płuc itd.
W rzeczywistości dzięki odpowiedniemu treningowi oddychania uzyskujemy kontrolę nad ciałem, umysłem i Prawdziwą Qi i dzieje się to poprzez regulację i kontrolę oddechu. W ten sposób wpływamy na nasze zdrowie fizyczne jak i psychiczne.
Wybitny lekarz i taoista Ge Hong (283-343, żył w czasach dynastii Jin) powiedział „ Ci, którzy wyrażają Tao i akceptują drogę mówią, że tylko ruch qi wystarczy, aby przedłużyć ich życie.”
Jest to więc drogą na zachowanie zdrowia i długowieczności, które są celem praktyki Yang Sheng.
Tak więc początkujący w treningu qigong powinien najpierw opanować ruchy, a po ich opanowaniu należy je połączyć z naturalnym oddychaniem. Tak zwane naturalne oddychanie oznacza tu niezmienianie swojego normalnego sposobu oddychania w życiu codziennym, powinien mu towarzyszyć to, co teraz ładnie z angielska określa się naturalny flow i nie starać się podczas tej praktyki kontrolować swoich myśli.
Jeśli oddychasz ciężko i sztywno łatwo doprowadzisz do sztywności w ciele, ucisku w klatce piersiowej, duszności, nerwowości itd.
